Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Guaranteed (Eddie Vedder)


On bended knee is no way to be free
Lifting up an empty cup, I ask silently
All my destinations will accept the one that's me
So I can breathe...

Circles they grow and they swallow people whole
Half their lives they say goodnight to wives they'll never know
A mind full of questions, and a teacher in my soul
And so it goes...

Don't come closer or I'll have to go
Holding me like gravity are places that pull
If ever there was someone to keep me at home
It would be you...

Everyone I come across, in cages they bought
They think of me and my wandering, but I'm never what they thought
I've got my indignation, but I'm pure in all my thoughts
I'm alive...

Wind in my hair, I feel part of everywhere
Underneath my being is a road that disappeared
Late at night I hear the trees, they're singing with the dead
Overhead...

Leave it to me as I find a way to be
Consider me a satellite, forever orbiting
I knew all the rules, but the rules did not know me
Guaranteed

Μετά από 5 χρόνια απουσίας. Δεν το πιστεύω. Εκεί που καθόμουνα και ρέμβαζα την οθόνη του υπολογιστή με έπιασε μια νοσταλγία, πληκτρολογώ το url του στιχοι-θείτε και άρχισαν να γυρίζουν στο μυαλό μου όλα αυτά τα ωραία τραγούδια όλες αυτές οι αναμνήσεις που μοιράστηκα μαζί σας. Σκέφτομαι λες να κάνω μια απόπειρα να ξαναγράψω? Γιατί όχι...κι έτσι λοιπόν να μαστε μετά από μια πενταετία να βρισκόμαστε πάλι στο αγαπημένο cult πλέον blog για την παλιά καλή ελληνικη και όχι μόνο μουσική.  Επιστροφή λοιπόν με ξένο τραγούδι από τον Eddie Vedder που μας είναι γνωστός από τους Pearl Jam.

Το "Guaranteed" βασίζεται στην ιστορία του Αμερικανού περιηγητή Christopher McCandless. Μετά την αποφοίτησή του ως κορυφαίος φοιτητής από το Πανεπιστήμιο Emory το 1990, ο McCandless αποφάσισε να εγκαταλείψει όλα του τα χρήματά και να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Απρίλιο του 1992, ο McCandess βρίσκεται στην Αλάσκα για να ζήσει στην έρημο. Σχεδόν πέντε μήνες αργότερα, πέθανε από την πείνα κοντά στο Εθνικό Πάρκο Denali. Ο σκηνοθέτης Sean Penn δήλωσε ότι από τη στιγμή που άκουσε το τραγούδι ένιωsε ότι σίγουρα αυτή «είναι η μουσική φωνή του χαρακτήρα του Emile (Hirsch)».

Μη φοβάστε να κυνηγήσετε τα όνειρα σας, με οποιδήποτε τίμημα!

Καλώς σας ξαναβρήκα...

Ακούστε το




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαραμπού (Ν. Καββαδίας)

Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο, πως τις γυναίκες μ' ένα τρόπον ύπουλο μισώ κι ότι μ' αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω. Ακόμα, λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό, πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο, κι ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές, σιχαμερά παράξενες, βαθιά στιγματισμένο. Ακόμα, λένε πράματα φριχτά πάρα πολύ, που είν' όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα, κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές κανείς δεν το 'μαθε, γιατί δεν το 'πα σε κανένα. Μ' απόψε, τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά, και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη, κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω στο χαρτί, εκείνο, που παντοτινή κρυφή πληγή μου εγίνη. Ήμουνα τότε δόκιμος σ' ένα λαμπρό ποστάλ και ταξιδεύαμε Αίγυπτο γραμμή Νότιο Γαλλία. Τότε τη γνώρισα - σαν άνθος έμοιαζε αλπικό - και μια στενή μας έδεσεν αδελφική φιλία. Αριστοκρατική, λεπτή και μελαγχολική, κόρη ενός πλούσιου

Τετραγωνισμένα Φύλλα (Γιώργος Τσίγκος & Οι Μαύροι Κύκλοι)

Τετραγωνισμένα φύλλα φύλλα πουλημένης έκφρασης φιγουράρουν αποβλακωτικά πίσω από πάγκους με χυμένα σκουπίδια Έγινε το rock στίβες αποτσίγαρων από πελάτες pub που τραβολογιούνται από χιλιοτυπωμένες φάτσες λόγια και παραγγελιές για κανάλια φυγής Ταβέρνα , καφετέρια , pub στρατόπεδο , σπίτι Πάλι απ` την αρχή. Κόλλησαν όλα στο μυαλό μου σαν χυμένοι καφέδες ξεραμένοι στα ίδια λουστραρισμένα τραπεζάκια. Έμποροι μεταπουλούν την ευχαρίστηση με δόσεις άφιλτρων χειμάρων κοροϊδίας σ' αντάλλαγμα χρυσάφι και πιοτό για παραλλαγή Ο χοντρός με την κοιλιά με λιγουρεύεται πίσω απ` τον πάγκο ασθμαίνοντας μια ανάγκη μου κολλημένο κατοστλαρικο στη γυαλιστερή καράφλα του. Ένα τσιγαράκι ρε φίλε. Ένα τσιγάρο ακόμη. Να το κόψω. Να κόψω τον πονοκέφαλο που τσεκουρώνει ύπουλα το κανάλι των σπερμάτων. Φαντάρια με μπλουζάκια παρελθοντολογικών νοήσεων μηρυκάζουν χαμένες ανάσες μέσα σε στενά μπλού-τζιν που ξεβάφουν αίμα και θειάφι. Ξεράσματα ποτάσας ζητούν κατοικία ζά

Στην Αιωνιότητα

Να ξυπνήσω πεθαμένος και να μ' έχεις αγκαλιά, θα ήμουνα ευτυχισμένος τι κι αν ήμουν μακριά. Θα ήμουνα εγκλωβισμένος μα χαρούμενος ξανά, αφού το δικό σου χάδι θα ένοιωθα παντοτινά Και τα μάτια μου θα κλείσεις με ένα άγγιγμα απαλό, τον σταυρό μου να κρατήσεις να τον έχεις φυλαχτό. Στη χλωμή μου όψη τώρα βλέπεις όλη τη ζωή, που εσύ μου είχες χαρίσει κι έγινε μοναδική. Το σκοτάδι δεν θα απέχει πια καθόλου από το φως και τα βράδια που κοιμάσαι θα έρχομαι πιο ζωντανός. Σαν σκιά μες το σκοτάδι, σαν αέρας απαλός, σαν ανέμελη φιγούρα που την έστειλε ο Θεός. Δεν μπορείς να πιστέψεις πως ο Θάνατος είναι η ζωή. Αιώνια κουβέντα χαμένη σε σιωπή νεκρική. Δεν μπορείς να πιστέψεις πως έτσι θα είμαι πάντα εκεί. Αγγέλου σημάδι θα έχει κάθε φιλί. Καλή σας μέρα. Όπως σας έχω υποσχεθεί κάθε περίπου δέκα αναρτήσεις θα ανεβαίνει κάποιο τραγούδι είτε δικό μου είτε όποιου φίλου επιθυμεί να ανεβάσει κάτι δικό του. Μιας και προς το παρόν η προσπάθεια που γίνεται να ανεβαίνουν στίχοι και μουσικές από διαφ