Ο Λύκος της Ψυχής μου (Magic de Spell)

Εγώ μεγάλωσα με αρχές
ανατροφή και συμβουλές.

Και από αυστηρούς γονείς

οι δάσκαλοι και οι συγγενείς,

σε εμένα είχαν ποντάρει.
Να γίνω το καλό παιδί,

αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας του καμάρι.

Μα ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει

στο δάσος της ζωής μου ξενυχτά.

Ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει

κανείς τον λύκο δεν τον κυβερνά.

Μα τις ελπίδες τους αυτές,

εγώ τις πρόδωσα που λες

και από θρεφτάρι στο μαντρί

καλύτερα με συγκινεί,

να γίνω εγώ μακάρι

λύκος μαύρος και λιγνός,

του πατέρα του καημός
παρά στη γυάλα ψάρι.

Μα ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει

στο δάσος της ζωής μου ξενυχτά

Ο λύκος της ψυχής μου τραγουδάει

κανείς τον λύκο δεν τον κυβερνά.

Επιστρέψαμε! Δεν θέλω να αρχίσω τις συνήθεις διθυραμβικες δηλώσεις, δρυμήτεροι και άλλα τέτοια, ούτε να δώσω οποιουδήποτε τύπου υποσχέσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μου γεννήθηκε η ανάγκη να γράψω κάτι για προσωπική ευχαρίστηση. Έτσι βρήκα ξανά απάγκιο σε αυτό εδώ το "ήρεμο" blog. Ο χρόνος περιορισμένος, τα τραγούδια πολλά. Ας αρχίσουμε λοιπόν το μουσικό μας ταξίδι με ένα συγκρότημα που μας έρχεται από το 1980. Όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο οι Magic de Spell είχαν βγάλει album και πριν το "Διακοπές στο Saragevo" και μάλιστα όχι μόνο ένα ή δύο αλλά έξι. Ναι καλά ακούσατε έξι ολόκληρα albums τα οποία μάλιστα ήταν αγγλόφωνα. Καλά για τους πιο νέους που γνώρισαν τώρα τους magic, εν έτει 2013, δεν ξέρω τί να πω. Πλέον βλέπουμε ένα τυπάκι ανεκδιήγητο για τραγουδιστή, ένα συνονθύλευμα αισθητικής "κουλτούρας" που "ραπάρει" έχοντας παντελής έλειψη ταλέντου. Δεν ξέρω γιατί τον εντάξανε στο group αλλά σε εμάς τους λίγους που τους ακούγαμε την εποχή του τραγουδιστή Ασλάνογλου, για να μή πω για πιο πριν, μας κόπηκαν τελείως τα φτερά, τα πόδια και προπαντώς τα αφτιά. Αν κάνετε ένα γύρω στα μαγαζιά στη πλατεία Μαβίλλης και στους γύρω δρόμους με λίγη "ατυχία" μπορεί και να τον πετύχετε. Μη φοβάστε θα τον προσέξετε. Φωσφορίζει από χιλιόμετρα. Τέλοσπάντων έβγαλα τη χολή μου και συνεχίζω. Σε στίχους του Χάρη Αρώνη και μουσική του Νίκου Μαιντά (τότε μέλος του συγκροτήματος) από το 1995 μας έρχεται το σημερινό μας τραγούδι. Ο λύκος της ψυχής μου. Εν μέσω κρίσης πιστεύω είναι η καλύτερη ευκαιρία να αφήσουμε τον εν λόγω λύκο ελεύθερο. Αρκετά καταπιέστηκε. Να σας πω την αλήθεια, δεν είναι κι άσχημα. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, οπότε μόνο θα κερδίζουμε και ναι υπάρχει και ψυχή. Υπάρχει και ελεύθερο πνεύμα. Υπάρχει και αγάπη. Καιρός είναι (ναι εν μέσω κρίσης) να τα αφουγκραστούμε. Οι επιθυμίες που είχαμε μικροί κάποια στιγμή θα έρθουν πάλι στο προσκήνιο, όσο και να τις είχαμε καταπλακώσει. Αργά ή γρήγορα θα κάνουν την εμφάνιση τους και θα είναι αργά για να τις αγνοήσουμε πάλι. Για αυτό, όσο μπορείτε, πάρτε τους δρόμους τρέξτε, περπατήστε φύγετε με μία βαλίτσα και ένα ποδήλατο για το άγνωστο, μη σας νοιάζει τίποτα. Έχετε καιρό για φυλακές. Προς το παρόν ζήστε πριν το μετανοιώσετε. Άλλωστε "κανέις τον λύκο δεν τον κυβερνά".

Υ.Γ. Στις φωτογραφίες μη ψάξετε δεν πρόκειται να βρείτε το ανεκδιήγητο τυπάκι...

Ακούστε το