Σαν πιω το δάκρυ σου

γλυκά θα κοιμηθώ
κι από τον ύπνο αυτό
ποτέ δε θα ξυπνήσω
τ΄ αστέρια, το φεγγάρι θα’ χω θησαυρό
και τ΄ όνειρό μου το τρελό θα συναντήσω
Σαν δεις φωτιά
να βγαίνει μέσα απ’ το βυθό
θα΄ ναι ο λυγμός της Αφροδίτης που πονάει
το μυστικό της έχει κρύψει από καιρό
μα η πληγή, μαργαριτάρι που σκορπάει
Μνήμες, σιωπές μετρούν τα χρόνια,
οι έρωτες ζούνε αιώνια
οι δυο καρδιές γίνονται ένα
βλέμμα του απείρου
κλειδί του ονείρου
Γεια σας, σήμερα το βράδυ με περίμενε μία πάρα πολύ ωραία έκπληξη. Ανοίγω το mail μου να δω μήπως με θυμήθηκε κανένας εκτός από τις προσφορές της groupon και των σχετικών sites και τί να δω; Μία καινούρια φίλη, η Silena, μου έστειλε ένα πολύ ωραίο "ποίημα - τραγούδι", όπως το χαρακτήρισε εύστοχα η ίδια. Στο συγκεκριμένο στιχούργημα (μάλλον το "ποίημα - τραγούδι" ακούγεται καλύτερο) εντύπωση μας κάνουν οι πανέμορφες και ζωντανές εικόνες, η μουσικότητα και φυσικά το πάντα διαχρονικό νόημα του. Σε ευχαριστούμε πολύ Silena και ελπίζουμε στο μέλλον να μας έχεις και άλλες τέτοιες εκπλήξεις...
Υ.Γ. Ποιήματα της Silena και όχι μόνο μπορείτε να απολαύσετε στα ιστολογία της:
http://poetry-of-silena.blogspot.com και http://www.silena26.blogspot.com.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου