The Cave (Mumford and Sons)

It's empty in the valley of your heart
The sun, it rises slowly as you walk
Away from all the fears
And all the faults you've left behind

The harvest left no food for you to eat
You cannibal, you meat-eater, you see
But I have seen the same
I know the shame in your defeat

Cause I will hold on hope
And I won't let you choke
On the noose around your neck

And I'll find strength in pain
And I will change my ways
I'll know my name as it's called again

Because I have other things to fill my time
You take what is yours and I'll take mine
Now let me at the truth
Which will refresh my broken mind

So tie me to a post and block my ears
I can see widows and orphans through my tears
I know my call despite my faults
And despite my growing fears

But I will hold on hope
And I won't let you choke
On the noose around your neck

And I'll find strength in pain
And I will change my ways
I'll know my name as it's called again

So come out of your cave walking on your hands
And see the world hanging upside down
You can understand dependence
When you know the maker's land

So make your siren's call
And sing all you want
I will not hear what you have to say

Because I need freedom now
And I need to know how
To live my life as it's meant to be

And I will hold on hope
And I won't let you choke
On the noose around your neck

And I'll find strength in pain
And I will change my ways
I'll know my name as it's called again

Kαλή σας μέρα, επιστροφή λοιπόν με ξένο, φοβερό κομματάκι από γαμιστερό συγκρότημα. Ο λόγος για τους Mumford and Sons και το τραγούδι "The Cave" από το album "Sign no More". Το συγκεκριμένο album μας έρχεται από το τα τέλη του 2009 (αν θυμάμαι καλά) και αποτελεί μία δυνατή folk πρόταση. Τέρμα τ0 κλαψοστυλάκι του Damien Rice ήρθαν με γρήγορο (αν και όχι σε όλα τα κομμάτια) και ξέφρενο ρυθμό οι Mumford and Sons να τιμήσουν το έργο του Bob Dylan και να δείξουν ότι η folk παραδοσιακή μουσική και το banjo (μουσικό όργανο με χαρακτηριστικό ήχο, θα το καταλάβετε όταν ακούσετε το τραγούδι) γαμάνε ακόμα και τώρα. Όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι το επέλεξα σκόπιμα μιας και κατα βάση είναι λίγο αργό αλλά με κάποιες εναλλαγές ώστε να νοιώσετε και τα δύο πρόσωπα των Mumford and Sons. Οι στίχοι όπως και σε άλλα τους τραγούδια είναι απλοί, κατανοητοί αλλά θεωρώ και αλληγορικοί. Για παράδειγμα στο συγκεκριμένο τραγούδι όπως και στο "white blank page" του ίδιου δίσκου πιστεύω ότι γίνεται σαφής αναφορά στον Θεό και στα Θεία (σου γαμώ τη Θεία που λέμε) γενικότερα. Δεν θέλω να πω κάτι παρά πάνω, σας αφήνω να απολάυσετε το κομμάτι...

Υ.Γ. Το συγκεκριμένο συγκρότημα το έμαθα πέρυσι που έιχα επισκευτεί τον φίλο μου τον Άρη στην Δανία που γλένταγε (ωπ sorry σπούδαζε). Από τότε έλεγα να το ανεβάσω στο blog. Μετά από ένα χρόνο και κάτι ... τα κατάφερα!
Ακούστε το