Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι να Θυμηθώ (Απόστολος Ρίζος)


Μη πετάει φτερό στο πέλαγο
Και μαντάτο απ' την Αθήνα
Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου
Που 'χω να τα δω ένα μήνα

Στ' άγρια σοκάκια της ψυχής
Ψάχνω μα δε σ' ανταμώνω
Α, να κοιμηθώ να σ' ονειρευτώ
Που με ξέχασες και λιώνω

Ούτε που σαλεύει το νερό
Ούτε μου μιλούν οι γλάροι
Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα 'ρθεις
Πριν να σβήσουνε οι φάροι
Μετά τις δύο πολύ καλές αναρτήσεις ξένου ρεπερτορίου, επιστρέφουμε στο ελληνικό με ένα κομμάτι που όταν το πρωτοάκουσα απλά δεν μπορούσα να το ξεχάσω. Είχε καρφωθεί στο μυαλό μου και το σιγοτραγουδούσα συνέχεια. Το σημερινό μας τραγούδι λοιπόν έχει τίτλο "Τι να θυμηθώ" και μας έρχεται από τον δίσκο "Ένας κύκνος κλαίει" του Απόστολου Ρίζου. Αξίζει να σημειωθεί ότι στίχους και μουσική σε όλα τα τραγούδια του δίσκου έχει γράψει ο Νίκος Ζούδιαρης. Ο οποίος εμπιστεύτηκε το 2001 τον πρωτοεμφανιζόμενο τότε Απόστολο Ρίζο να ερμηνεύσει τα τραγούδια του. Ο απόστολος Ρίζος έρχεται στην Αθήνα 18 χρονών σαν φοιτητής στο πολυτεχνείο. Ταυτόχρονα όμως, τραγουδάει με την κιθάρα του στο "Χαμάμ" εκεί λοιπόν τον άκουσε και ο Νίκος Ζούδιαρης ο οποίος μένοντας έκπληκτος από τη φωνή και την ερμηνεία του Απόστολου του έδωσε τα κομμάτια του. Τελικά και η τύχη παίζει τον ρόλο της. Αλλά μια τέτοια φωνή θα ήταν αμαρτία να μη γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό. Το σημερινό μας τραγούδι είναι από αυτά που ξεχώρισαν από τον δίσκο. Πρόκειται για ένα ερωτικό τραγούδι με ταξιδιάρικη μουσική. Έντονα τα στοιχεία της προσμονής και του αποχωρισμού που τα κάνει ακόμα πιο έντονα η χαρακτηριστική "βραχνή" φωνή του Απόστολου. Όσον αφορά τη μουσική και την ενορχήστρωση δεν θα πω τίποτα, απλά δυναμώστε την ένταση και αφεθείτε σε ένα μαγικό ταξίδι...

Ακούστε το


Σχόλια

  1. KAΛΗΣΠΕΡΑ!
    ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΩ ...!!
    ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΦΩΝΗ ΔΕΝ ΛΕΩ!
    ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ...
    ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΧΡΕΙΑΣ
    ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ
    ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ!
    ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχοι μοναδικές φωνές....

    Χαρούλης Ρίζος.... !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαραμπού (Ν. Καββαδίας)

Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο, πως τις γυναίκες μ' ένα τρόπον ύπουλο μισώ κι ότι μ' αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω. Ακόμα, λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό, πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο, κι ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές, σιχαμερά παράξενες, βαθιά στιγματισμένο. Ακόμα, λένε πράματα φριχτά πάρα πολύ, που είν' όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα, κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές κανείς δεν το 'μαθε, γιατί δεν το 'πα σε κανένα. Μ' απόψε, τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά, και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη, κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω στο χαρτί, εκείνο, που παντοτινή κρυφή πληγή μου εγίνη. Ήμουνα τότε δόκιμος σ' ένα λαμπρό ποστάλ και ταξιδεύαμε Αίγυπτο γραμμή Νότιο Γαλλία. Τότε τη γνώρισα - σαν άνθος έμοιαζε αλπικό - και μια στενή μας έδεσεν αδελφική φιλία. Αριστοκρατική, λεπτή και μελαγχολική, κόρη ενός πλούσιου

Τετραγωνισμένα Φύλλα (Γιώργος Τσίγκος & Οι Μαύροι Κύκλοι)

Τετραγωνισμένα φύλλα φύλλα πουλημένης έκφρασης φιγουράρουν αποβλακωτικά πίσω από πάγκους με χυμένα σκουπίδια Έγινε το rock στίβες αποτσίγαρων από πελάτες pub που τραβολογιούνται από χιλιοτυπωμένες φάτσες λόγια και παραγγελιές για κανάλια φυγής Ταβέρνα , καφετέρια , pub στρατόπεδο , σπίτι Πάλι απ` την αρχή. Κόλλησαν όλα στο μυαλό μου σαν χυμένοι καφέδες ξεραμένοι στα ίδια λουστραρισμένα τραπεζάκια. Έμποροι μεταπουλούν την ευχαρίστηση με δόσεις άφιλτρων χειμάρων κοροϊδίας σ' αντάλλαγμα χρυσάφι και πιοτό για παραλλαγή Ο χοντρός με την κοιλιά με λιγουρεύεται πίσω απ` τον πάγκο ασθμαίνοντας μια ανάγκη μου κολλημένο κατοστλαρικο στη γυαλιστερή καράφλα του. Ένα τσιγαράκι ρε φίλε. Ένα τσιγάρο ακόμη. Να το κόψω. Να κόψω τον πονοκέφαλο που τσεκουρώνει ύπουλα το κανάλι των σπερμάτων. Φαντάρια με μπλουζάκια παρελθοντολογικών νοήσεων μηρυκάζουν χαμένες ανάσες μέσα σε στενά μπλού-τζιν που ξεβάφουν αίμα και θειάφι. Ξεράσματα ποτάσας ζητούν κατοικία ζά

Στην Αιωνιότητα

Να ξυπνήσω πεθαμένος και να μ' έχεις αγκαλιά, θα ήμουνα ευτυχισμένος τι κι αν ήμουν μακριά. Θα ήμουνα εγκλωβισμένος μα χαρούμενος ξανά, αφού το δικό σου χάδι θα ένοιωθα παντοτινά Και τα μάτια μου θα κλείσεις με ένα άγγιγμα απαλό, τον σταυρό μου να κρατήσεις να τον έχεις φυλαχτό. Στη χλωμή μου όψη τώρα βλέπεις όλη τη ζωή, που εσύ μου είχες χαρίσει κι έγινε μοναδική. Το σκοτάδι δεν θα απέχει πια καθόλου από το φως και τα βράδια που κοιμάσαι θα έρχομαι πιο ζωντανός. Σαν σκιά μες το σκοτάδι, σαν αέρας απαλός, σαν ανέμελη φιγούρα που την έστειλε ο Θεός. Δεν μπορείς να πιστέψεις πως ο Θάνατος είναι η ζωή. Αιώνια κουβέντα χαμένη σε σιωπή νεκρική. Δεν μπορείς να πιστέψεις πως έτσι θα είμαι πάντα εκεί. Αγγέλου σημάδι θα έχει κάθε φιλί. Καλή σας μέρα. Όπως σας έχω υποσχεθεί κάθε περίπου δέκα αναρτήσεις θα ανεβαίνει κάποιο τραγούδι είτε δικό μου είτε όποιου φίλου επιθυμεί να ανεβάσει κάτι δικό του. Μιας και προς το παρόν η προσπάθεια που γίνεται να ανεβαίνουν στίχοι και μουσικές από διαφ