Δίπλα στο Τζάκι

Χορεύουν δίπλα μου παράφοροι χειμώνες

και πεφταστέρια που μου δείξανε το φεγγάρι.

Δίπλα στο τζάκι βυθισμένος για αιώνες,

να ωριμάζω σαν κρασί μες το κελάρι.

Μέσα απ’ τη φλόγα ξεπηδάει η μορφή σου

κι όπως συνήθως έρχεσαι και μου κρατάς το χέρι.

Το σώμα σου είναι αδειανό μα όχι κι ψυχή σου

Και στη παλάμη μου άφησες ακόμα ένα αστέρι.

Δίπλα στο τζάκι έμεινα για πάντα βυθισμένος

να βλέπω απ’ το παράθυρο τον χρόνο να κυλάει.

Κάτασπρος, βουβός μα πάντα ευτυχισμένος,

Αφού το βλέμμα σου ένοιωθα να μου χαμογελάει.

Ας κάνω λοιπόν την αρχή ανεβάζοντας τους στίχους από ένα δικό μου τραγούδι. Το είχα γράψει πριν από αρκετά χρόνια και τώρα τελευταία το ξέθαψα οπότε είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Την μουσική δεν την έχω ακόμα σκεφτεί οπότε στην σημερινή ανάρτηση δεν θα έχετε να ακούσετε το τραγούδι παρά μόνο να αφοσιωθείτε στον στίχο και να μου στείλετε όσα περισσότερα σχόλια μπορείτε. Πείτε μου άφοβα τη γνώμη σας και όποιος τολμήσει να βάλει κάποια έστω και πρόχειρη μουσική (αν θεωρεί βέβαια ότι το κομμάτι το αξίζει) με πολύ χαρά να μου την στείλει να την δημοσιεύσουμε. Σας χαιρετώ και σήμερα και περιμένω τα δικά σας τραγούδια.